Prof. Zdzisław Czeppe
Zdzisław Czeppe założyciel i długoletni kierownik Zakładu Geografii Fizycznej. Urodził się 22 listopada 1917 r. w Limanowej. Był synem notariusza Wendelina Czeppego i Zofii, z domu Rotter. Uczęszczał do gimnazjum w Jaśle (1928-1936).
W 1936 r. rozpoczął studia w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, przerwane wybuchem wojny. Jesienią 1939 r. ewakuował się z Polski. Szlak jegowojennej emigracji prowadził do Bukaresztu (przez Lwów i Czcrniowcc), dalej wyjechał (przez Jugosławię i Włochy) do Coctquidan w Bretanii, gdzie powstawał obóz Wojska Polskiego tworzony przez gen. W. Sikorskiego. Jako plutonowy podchorąży, wraz z III Dywizją Piechoty, został ewakuowany do Szkocji. W 1941 r. przydzielono go do Polskich Sił Lotniczych i jako radiotelegrafista odbył do maja 1944 r. 29 lotów bojowych w Dywizjonie 300. Jego zasługi jako żołnierza uhonorowane zostały trzykrotnie Polskim Krzyżem Walecznych, trzykrotnie Medalem Lotniczym oraz odznaczeniami brytyj skimi: „1939-1945 Star”, „Air Crew Europę Star”, „Defcnce Medal”, „War Medal".
Latem 1944 r. Zdzisław Czeppe rozpoczął pracę w Polskim Instytucie Geograficznym w Londynie. Wiosną 1947 r. powrócił do Polski i od września 1947 r. podjął pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Geografii Fizycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, uzupełniając egzaminy i pisząc pracę magisterską Z morfologii Gór Stołowych (1952). Magisterium uzyskał w 1948 r. i przeniesiony został w 1949 r. jako asystent do Instytutu Geografii UJ. W 1952 r. Z. Czeppe został starszym asystentem, a w 1956 r. adiunktem w Katedrze Geografii Fizycznej. W latach 1951-1957 wykładał także geomorfologię i kierował Sekcją Geografii na Wydziale Zaocznym Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.
Fot. 1. Wyprawa Uniwersytetu Jagiellońskiego na Spitsbergen w 1981 r. przed chatą traperską koło Palffyodden: Tomasz Kalicki, Anna Musiał, Zdzisław Czeppe, Adam Krawczyk (z archiwum Zakładu Geografii Fizycznej IGiGP UJ)
W latach 1957-1958 uczestniczył w 14-miesięcznych badaniach geomorfologicznych na Spitsbergenie, w ramach polskiej wyprawy III Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Na podstawie rozprawy: "Roczny przebieg mrozowych ruchów gruntu w Horsundzie (Spitsbergen) 1957-1958" uzyskał w 1959 r. stopień doktora nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Badania na Spitsbergenie kontynuował w okresach letnich 1959 i 1960 r. W 1965 r. otrzymał stanowisko docenta na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg głównych procesów morfogenetycznych w południowo-zachodnim Spitsbergenie".
Fot. 2. Prof. Z. Czeppe chata traperska na przylądku Palffyodden w 1981 r., wizyta gubernatora (Anna Musiałówna)
Od 1965 r. pracował jako docent etatowy w Katedrze Geografii Fizycznej UJ, a od 1966 r. jako kierownik Zakładu Geografii Regionalnej UJ, przekształconego w 1968 r. w Zakład Geografii Fizycznej Instytutu Geografii UJ, w którym podjął problematykę kompleksowych badań środowiska przyrodniczego gór i wyżyn. W 1978 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. Obok działalności naukowo-dydaktycznej w Zakładzie Geografii Fizycznej zorganizował w latach 1979-1980 Pracownię Dokumentacji Badań Polarnych, a w jej ramach - wyprawy naukowe na Spitsbergen, prowadząc je osobiście w latach 1980 i 1981.
Opracowanie M. Jakiel na podstawie: German K., Ziaja W., 2000. Zdzisław Czeppe (1917-1991) : geograf, geomorfolog, geograf fizyczny, polarnik [w:] A. Zemanek (red.) Złota księga Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi, Kraków, t. 1, Księgarnia Akademicka, 411-420.
Poniżej do pobrania artykuły na temat działaności prof. Z. Czeppego: